Biz neden gelişemiyoruz, sorunlarımız tartıştığımız konular neden hep aynı? Bence toplum olarak bizim ana sorunumuz şu; başkalarının başına gelen felaketler, haksızlıklar bizim başımıza gelmez sanıyoruz. Depremler oluyor insanlar yardım için haykırıyor biz sadece izliyoruz. Elbette içten içe üzülüyoruz ama asla aksiyon almıyoruz. Burnumuzun dibinde, Belen’de ağaçlar kesiliyor biz sadece kınamakla kalıyoruz. Oysa ki sadece onları değil hepimizi boğuyorlar ama biz gözümüzü kapatmayı tercih ediyoruz. Fakat hayatın su götürmez bir gerçeği var; eğer bir şeyleri değiştirmek istiyorsak inanın bu kaba etimizin üstünde oturup bıdırdanarak olmayacak. Bir an önce hep birlikte kalkıp harekete geçmemiz lazım. Ne derler inanmak başarmanın yarısıdır, şükürler olsun ki çok inançlı bir toplumuz ama biraz daha sırtımızı inanca yaslarsak o bile kurtaramayacak bizi.