Ne güzel şarkıdır değil mi? Zalimin zulmü varsa, sevenin Allah’ı var. Zulüm ile kim abad olmuş ki? Bir gücü, yancılıkla ele geçirince kendini Tanrı zannedenler elbette yaptıkları zülüm ile rezil rüsva olup ayak altına düşer. Bu tarih boyunca hep böyle olmuş. Buna rağmen bu güç nasıl bir büyüyse içine kapılıp gidiyor insanlar. Kendilerini adam yerine koyup sanki itibar kendineymiş gibi bir şekle giriyorlar. Eeee sonuç?

Bak gördün mü sen bir hiçmişsin. Sen kendini fasulye gibi nimetten saymışsın ama aslında kaktüs kadar değerin yokmuş. İnsanların önüne çıkıp işkembeden sıktığın masallara kendin inanmışsın sadece. Rezil oldun rezil. Belki de yediğim kar diyorsundur. Çünkü o kadarlık adamsın. Küçük düşünen insanlar hiç bir zaman büyük adam olamazlar. Sadece lunaparktaki sihirli aynalarda olduğundan büyük görünür. Ama o aynaların sadece adı sihirlidir. Hiç bir zaman gerçeklerin önüne geçemez yansıttıkları sahtekarlıklar.

Rezil oldun rezil. Aslında hep rezildin ama sana biçilen paye suratına vurulana kadar ortalıkta ahkam kestin. Önce sana güvenip sana o makamı verenleri sattın, sonra sana o yetkiyi verenleri sattın, sonra daha pek çok şey sattın da onlara ben girmeyeceğim. Seni eleştirenlere höykürüyordun üzerine giydiğin kıyafetle. Şimdi çırılçıplaksın, hadi şimdi de çık bağır sana aslında gerçekleri söyleyenlere.

Rezil oldun rezil. O bedeninden daha çok şişmiş egon seni uçuruma götürürken yanındaki şakşakçıların gazına geldin. Şimdi o şakşakçılar seni terk edip yeni hamilerine biat etmeye gidecekler. Yapayalnız kalacaksın içindeki eziklikle. İtibarından geriye yalnızca anılar kalacak. Sen ancak o anılarla yetineceksin. Ta ki gerçekle yüzleştiğin anı hatırlayıncaya kadar. Gerçek suratına çarpıldığında hissettiğin kırgınlık ömrün boyunca seninle kalacak. İşte o kırgınlık yediğin hakların intikamı aslında hiç ama hiçbir zaman anlayamayacaksın. Çünkü bunları anlayacak kafan olsa zaten bunları yaşamayacaktın.

Rezil oldun rezil. Oyun bitti. Şimdi senden geriye hiç bir şey kalmadı. O değil de yanında taşıdıkların da hüsrana uğradı, onları da daha sonra yazarım.

Ve final… Seni hiç sevmiyoruz sütoğlan, hiç bir zaman da sevmedik zaten.