Herkese merhaba, Hiç, bir şiiri sadece istediğiniz için sesli ve hissederek okudunuz mu? Ya da ihaleyi artıralım, hiç sevdiğiniz birine içinizden geldiği için o kişinin gözlerinin içine bakarak bir şiir okudunuz mu?
“Aman, ne işim olur şiirle!’’ demeyin. Sanatın tadına varmadan sanatın gerekliliğini bilemezsiniz. Daha farkında, daha benimseyerek yaşamak eminim sizi mutlu edecek. Sizin bugün yaşadığınız hüzünleri ya da mutlulukları geçmişte yaşamış ve bunu eserlerinde ustaca anlatmış kişilerin farkında olmanın ruh sağlığına faydası, su götürmez bir gerçektir. Hem kendi anınızı hem de toplumun içinde bulunduğu anı çok daha iyi yorumlarsınız. Daha huzurlu ve sakin olursunuz. Hayat bir gül bahçesiyse, başta şiir olmak üzere sanat, o gül bahçesinin kokusudur. Kokusuz bir gülün ottan farkı yoktur. Siz de hayatınızı kokusuz bir güle dönmesine izin vermeyin.
İnsan bilmediği şeyin eksikliğinin büyüklüğünü hissedemez. Sanatın tadını bilmeden ne kadar büyük bir eksik olduğunun da farkına varamazsınız. Bir resimde, bir müzikte ya da bir şiirde kendinizi ya da sevdiklerinizi arayın. Belki de bulduklarınızı bir daha asla bırakmazsınız.
Kalın sağlıcakla!