Öylesine yaşıyoruz bu hayatı. Planlarımız öylesine, yaptıklarımız öylesine, yapmak istediklerimiz öylesine… İçinde bulunduğumuz kaotik ortamın buhranı üzerimize öyle çökmüş ki bir çıkar yol da bulamıyoruz. Bu yüzden hep eskiyi özlemelerimiz. Nerede o eski Ramazanlar, nerede o eski Bayramlar. Hep eskide aklımız. Çünkü Bayramlarda büyüklerimizin el emeğiyle yaptığı tatlıların lezzetini taşımıyor kilosuna tonla para verip aldığımız fabrikasyon tatlılar. Belki de lezzet tatlılarda değil muhabbetlerdeydi. Hani derler ya “ Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönüz muhabbet ister kahve bahane.”

İçinden çıkılmaz bir hal alıyor düşündükçe bu nostaljik kasvet. İnsan pek çok şeye güç yetiriyor da, pervasızca harcadığı zamanı geri alamıyor. Zamanın bizden aldıklarının anılarıyla yaşamaya mahkum kalıyor.

Öylesine yaşıyoruz bu hayatı. Bizden istenenlerle bize vaadedilenler de öylesine… Lütfedip değer verdiklerimizin, bize hizmet diye lütufta bulunur gibi davranmasına verdiğimiz tepkiler de öylesine. Omuzumuzda taşıdıklarımızın altında ezildiğimizin farkında bile değiliz. Geleceğimizi emanet ettiklerimizin geleceğimizi çaldığından habersiz şakşaklamaya devam ediyoruz onları. Onların bize olan sevgisi öylesine…

Kendini bulunmaz Hint kumaşı zannetmelerinin sorumlusu biziz. Çünkü bizim kendimize verdiğimiz değer, öylesine. Bize biçilen payeyi bedavaya satıyoruz kendi varlığımızdan feragat ederek. Boşa harcadığımız ömür bizden alacaklı da, bizim ödeme hevesimiz öylesine.

Ne yakın, ne de uzak geçmişimize hasretimiz hep bugünden alamadığımız tadın yarının acısına çıkacağımızı aslında çok iyi bilmemizden. Acıları bugün durdurmak istiyoruz da verdiğimiz mücadele öylesine.

İşte yine bir bayramı daha bitirdik. Yine eskiyi özleyerek harcadık bugünün bayramını. Bugün boş yere anılara peşkeş çektiğimiz bayram, geleceğin hasretle anılan bayramlarından biri olarak yerini alacak. Biz hakikatin farkındayız, ama öylesine.

Velhasılı kelam, bugünün tadını çıkarın arkadaşlar. Eskiyi yad etmek güzeldir ama eskide yeniyi yaşamak anlamsızdır. Her anın tadını çıkarın. Bilmem kaç megapiksel cep telefonu kameranıza değil, hafızanıza çekin bugünün güzelliklerinin resmini. Unuturum diye endişeleniyorsunuz ya, o da öylesine. Çünkü unutmak istemeyeceğiniz ve asla unutamayacağınız anılar biriktirecek bir gün geçirin. Hayatın tadını öylesine değil de hissederek çıkarırsanız eğer, anılar unutulmayacaklar sayfasına kazınız. Yoksa sosyal medyada paylaşmak için harcadığınız çaba, öylesine…