Hani herkese olur ya; Birden bire aklına eski bir şarkı takılıverir ve gün boyu dilinden düşmez. Gökhan Tepe’ye ait bu şarkı nedense dilime takıldı bugün. Ve yine nedense “Belki hüzün Bleki de Aşk” sözleri bana Aydınspor’u hatırlattı. Kendi kendime bu şarkı bu takım için yazılmış diye düşündüm. 

Böyle bir şehrin en büyük takımının çileli kaderi ne zaman bitecek diye düşünmedim. Tam aksine acaba bu takımın sevdalıları bu çileye mi aşık acaba sorusu yankılandı kafamda. Bazı kişiler tarafından şahsi menfaat için kullanılmış, şehrin tüm kademeleri tarafından kaderine terkedilmiş, sadece bir avuç taraftarın ve bu şehre bu takıma olan inancını hiç kaybetmeyen bir kaç iş adamının çabaları ile yıllardır ayakta kalmaya çalışıyor. Sporu yönetenlerin bile gazabına uğramış bu takım o bir avuç adam için Hüznün ve aşkın birleştiği nokta.

Her sene büyük ümitlerle başlanılan sezonlar ve yine her sene hüsranla ertelenen umutlar. Bu takım ne zaman bu şehrin insanları tarafından sahiplenilecek merakla değil öfkeyle bekliyoruz artık. Bu şehirde doğmuş, büyümüş ve yaşamış herkesin anılarının bir noktasında kesiştiği Aydınspor yine bu şehrin çocukları tarafından üvey evlat muamelesi görmeye devam mı edecek bilmiyoruz. 

Aydınspor’un geleceği hakkında herkesin bir umudu ve temennisi var. Ama gerçekçi zemine oturan tek şey bu şehrin takımının yarınları için aydınlık tek bir umut yok. Birebir sohbetlerde herkes çocukluktan Aydınspor’lu olduğunu söylese de Aydınspor bu desteği maalesef göremiyor ve daha uzun bir müddet göremeyecek. 

Seçimlerden önce yanlış Aydınspor formasıyla klipler çeken, vaatler veren ve yıkılan stadyumun yan sahalarına şova kalkan Mustafa Abimiz seçimlerden sonra tası tarağı toplayıp tekrar memleketine döndü. Stadyum sözü, Aydınspor’a destek sözünü de bavuluna değil çöp kutusuna atıp gitti.

Şimdi elimizde Efeler 09 SFK var. Bir çok polemiğin gölgesinde, stadyumsuz, parasız Play-Off mücadelesi veriyor. Bu şehrin merkez ilçesini Türkiye 2. Profesyonel Ligi’nde temsil edebilmek için mücadele veriyor. Yıllarca Aydınspor’u şahsi menfaatleri için kullananların hedefinde olmasına rağmen, bu takım kendi hedefine ilerlemek için savaş veriyor.

Hayırlısı bakalım, Aydınspor için mi Belki Hüzün Belki de Aşk, yoksa Aydın’ın sporu için mi tam emin değilim. Sanki sporu seviyorum deyip spora düşman olanların toplama kampı gibi bu şehir. Bir avuç cengaverin gayretleri ile yaşatılmaya çalışılan spor camiası, sahipsiz bırakılmaya ne kadar devam edecek?