Gençlik yıllarında yedi yıl boyunca hamballık yapan evli ve beş çocuk babası olan Tuna, 34 yaşında halk arasında “budama hastalığı” olarak bilinen Buerger hastalığına yakalandı. Damar tıkanıklığı nedeniyle parça parça bacakları kesilen Tuna, 2001 yılında ise bacaklarını kasıklarına yakın bir bölgeden tamamen kaybetti. Yaşadığı zorluklara rağmen Tuna, hayata küsmedi.
Hayata sıkı sıkıya tutunarak eşiyle birlikte bir börekçi dükkânı açan Tuna, çalışmayı sürdürdü. Eşinin yaptığı gözleme, bazlama, tepsi böreği ve benzeri ürünleri motosikletiyle müşterilerine ulaştıran Tuna, hayat mücadelesi ile kamuoyunun takdirini kazandı.
“EVLENDİRİRSEM, EMEKLİ OLABİLİRİM”
Bacaklarını kaybetmesinin hayat enerjisini azaltmadığını belirten Tuna, “Bacaklarımı kaybettim ama çalışmayı bırakmadım. Eşimle birlikte dükkân açtık, üretmeye devam ettik. Bir çocuğum bekar kaldı, onu da evlendirirsem emekli olmayı düşünebilirim” dedi.
“VÜCUT ÇALIŞMAK İSTİYOR”
İşini büyük bir keyifle yaptığını söyleyen Tuna, yaş aldıkça insanın daha çok üretmek istediğini dile getirdi. Kahvehane köşelerinde geçirilen zamanın insana bir şey kazandırmadığını dile getiren Tuna, “Yıllarca kahve köşelerinde oturduk, elimize hiçbir şey geçmedi. Vücut çalışmayı istiyor. Çalıştıkça sağlığın da yerinde oluyor” ifadelerini kullandı.
“BU HAYAT ÇALIŞMADAN OLMAZ”
Gençlere ve çalışabilecek durumda olan tüm vatandaşlara da çağrıda bulunan Tuna, “Bu hayat çalışmadan olmaz. Ana-babanın, devletin sırtına dayanarak hiçbir yere varılmaz. ‘Çalışan demir pas tutmaz’ derler ya, çok doğru. Vücut çalıştıkça kendini yeniler” diyerek üretmenin önemine dikkat çekti.
63 yaşında olmasına rağmen sosyalleşmeye devam ettiğini belirten Tuna, dürüst esnaflığın da her zaman karşılığını bulduğunu söyledi. Azmi, çalışkanlığı ve hayata bağlılığı ile çevresinden büyük takdir toplayan Tuna, İncirliova’da birçok kişiye de ilham oldu.
