Geçen günlerde sabah 08.00 civarı Adnan Menderes Bulvarında yürürken kaldırım taşlarına oturmuş yaşlı bir amca gördüm. Altıda eski bir eşofman, üstünde bağrı açık eski bir gömlek, ayağında kadınların giydiği yırtık bir terlik ve başında kasket. O kadar zayıf ve o kadar yorulmuş ki her halinden belli oluyordu. Yanında bulunan ağacı tutarak kalmaya çalışıyordu. Yaklaştım amca kalkmak mı istiyorsun dedim ve direkt elini uzattı. O saatte orada ne yaptığını sordum. Telefoncuya gideceğim onu bekliyorum dedi ve yürümeye başladı. Yürürken o kadar zorlanıyordu ki düşmek üzere iken hemen tuttum kenara oturttum. Kaybolduğunu düşündüm. Telefonum yanımda olmadığından oradaki bir vatandaştan polisi araması konusunda yardım istedim. Bende orada oyalamak için amcayla konuşmaya başladım. Amca, hastanesinden yeni çıktığını, Koah hastası olduğunu ve telefonunun kilidinin kapandığını ve açmak için telefoncu aradığını söyledi. Duyarlı bir abimiz hemen gitti bir meyve suyu getirdi. Meyve suyunu içerken bir yandan da dökülüyordu dişleri olmadığından. Çok üzüldüm. Amcam evladın yok mu seni neden almadı hastaneden, sen bu halde geziyorsun. İstersen oğlunu kızını arayalım dedim. Boş ver kızım, düşenin dostu olmaz dedi. Bir anne baba çok zorda kalmasa bu sözleri söylemez evladı için. O kadar canı yanmış o kadar yalnız kalmış ki bu sözler düşüyor dilinden.  Allah herkese hayırlı evlat nasip etsin inşallah. Yoldan geçen bir kadın polise mi haber verdiniz dedi. Bende evet dedim. Nerden biliyorsunuz kaybolduğunu, eğer kaybolmadıysa polis böyle şeylere kızıyor diyor. Allah’ım bu nasıl bir düşüncedir, bu nasıl bir anlayıştır. Ben bu sözlere çok kızdım o an ama sakin olmaya çalıştım. O halde buluna birine polis yardım etmeyecekse kim edebilir acaba? Siz siz olun böyle bir durumla karşılaşınca polise haber verin çünkü insanların birbirine güveni kalmadı. Kaybolsa bile normal bir insana söyleyemez. Polis her insana güven verir ve polis bunlar için vardır. Biz öyle sohbet ederken duyarlı abimizde polisleri en az 3 defa aradı. Artık yoldan geçen Aydın Büyükşehir Belediyesi zabıtaları geçiyordu. Onları durdurduk ve sağ olsunlar oturdular amcanın önce derdini dinlediler. Sana kahvaltı ısmarlayalım sonra evine gidelim dediler. Amcam o kadar iyi niyetli ki yürüyecek hali yokken bile size zahmet vermeyim ben otobüse binerim, kimseye yük olmayım diyor. Zabıta arkadaşlar sonunda ikna etti ve aldılar arabaya bindirirken polisle geldi. Oradaki vatandaşların geç gelen polise ise tepkisi gecikmedi. O an aklıma gelmedi ama daha sonra Aydın Büyükşehir Belediyesini aradım amcaya ve eşine yardım yapılası konusunda ama onlara fakirlik evrakı giderse yapabiliyorlarmış yardımı. Amcanın değil muhtara gidecek yürüyecek hali yok. Ben Aydın Büyükşehir Belediyesi’nden amcaya bir şekilde yardım edilmesi istiyorum. Duyarlı vatandaşlara çok teşekkür ederim. Yolda yardıma muhtaç insanları görünce yardım etmekten çekinmeyin. Zamanınız olmayabilir ama o insanın mutluluğubütün zamanlardan değerlidir. İyi hafta sonları dilerim.