Her şey okuma – yazmayı öğrenmekle başladı. Alfabenin o son harfini yazmayacaktık arkadaş! Başladı bizim maraton. Kör topal eğitim öğretim hayatının ilk sekiz yılını hallettik. Hallettik demek kolay. Sorun bakalım nasıl hallettik?İyi bir liseye gidebilmek için gelsin özel dersler, gitsin etütler. Hazırlandık mı liseye giriş vizesini alacağımız sınava? Aldık vizemizi elimize, pardon puanımızı, yola koyulduk. Liseye kaydımızı yaptırdık ve kaldığımız yerden maratona devam. Meğer daha bunlar başlangıçmış biz bilemedik… Dört yılda su gibi akıp geçti. Tabi bu dört yıl su gibi geçerken yine özel dersler, yine etütler, yine içinden çıkılamayan testler. Bir şekilde sona geldik. Oturduk mu berber koltuğuna? “ Kes bakalım berber amca. Dört yılın emeği düşsün önümüze….”  Geceleri uykumuzu kaçıran, bir bitse de kurtulsak dediğimiz, adını anarken ürperdiğimiz sınava da girdik. Farkındaysanız hala adını anamıyorum… Başladı sınavdan sonra hayal kurmalar. Şu bölüme gitsem, bu üniversitede okusam, zaten üniversiteye girince her şey kolay olacak… Evet, evet kolay olacak! Kimi hayalindeki üniversiteye gitti, kimi puanının yettiği yere. Sonuçta bir yarıştan çıkmıştı herkes. Maddi ve manevi zorlukları olan bir yarış. Yarış bitti zannederken iş bireysele dönüyormuş meğer. Artık her koyun kendi bacağından. Üniversite hayatı da bir şekilde sonlandı. Hem de zorlu vize ve final haftalarına rağmen. Aldık diplomaları elimize, çıktık kampüsün kapısından. Belki de her gün “ bir mezun olsam da kurtulsam ” dediğimiz üniversite hayatı bitmişti artık. Sudan çıkmış balık misali kala kaldık kurtulmak istediğimiz o üniversitenin kapısında. Bitince kurtulamıyormuşuz onu da anladık. Bir heves iş ilanlarına göz attık. Çalınan her kapıda duyulan o cümle; “ İş tecrübeniz var mı? ” Dan dan dan… Evet var! Sınavlara hazırlanırken güzel tecrübeler edindik. Sizde bu tecrübelerden yararlanabilin diye iş başvurusu yaptık!!! Nasıl olsun tecrübemiz? O sınav senin bu sınav benim girilmedik sınav mı bıraktık? Ders çalışmaktan başka bir seçeneğimiz var mıydı? Bir tecrübedir tutturdunuz gidiyor. Kim bizi işe alacakta iş tecrübemiz olacak? Burası meçhul. Neyse iş başvuruları da sonuç vermeyince tahmin edin ne yaptık? Tecrübemizi konuşturduk. Tabi ki de sınavlara hazırlandık…. Yüksek lisans için sınava gir, dil puanı için sınava gir, o da olmadı kurum sınavlarına gir. Sınav, sınav, sınav…. Sonuç; İş tecrübesi olmayıp sınav tecrübesinin zirvesine ulaşan bir nesil. Hem de işsiz bir nesil. Diploması elinde ancak çalışabileceği tek bir yer bulamayan bir nesil. Şimdi soruyorum size, Sınav dediniz çalıştık, okul dediniz okuduk, diploma dediniz aldık. PEKİ BİZ NEREDE YANLIŞ YAPTIK!!!!