16 Ağustos 2013 sabahı hastaneye kaldırılan Arzuman’ın sol tarafı, doktorların stres, sinir ve sigaranın birleşimiyle ortaya çıktığını belirttiği sağlık sorunları nedeniyle felç kaldı. Aynı gün iki kriz birden geçiren Arzuman için o günden sonra bambaşka bir hayat başladı. Sigaranın yol açtığı tahribatı bizzat yaşayan Arzuman, bugün hem geçimini sağlamak hem de hayata tutunmak için büyük bir çaba veriyor. Mücadelesiyle çevresine ilham olan Arzuman’ın hikâyesi, engellerin hayata engel olmadığının güçlü bir örneği.
SİGARAYI O GÜN BIRAKTI
Eve ilk döndüğünde annesinden sigara isteyen Arzuman, annesinin tepkisiyle karşılaştı. O an yaşadıklarından etkilenen Arzuman, bir daha asla sigara kullanmadı. “Sigaranın en ağır hasarlarından birini yaşadım. Şükürler olsun, annem babam hep yanımda. Ama beni örnek alın; sigaranın zararlarını görün, içmeyin.” diyerek vatandaşlara nasihat etti. Hayatta güleryüzü ve şükretmeyi kendine motto edinen Arzuman, “Engeller hayata engel değildir. Her zaman mücadele ettim, etmeye devam edeceğim.” sözleriyle azmini dile getirdi.
MESLEĞİNE DÖNEMEDİ, İŞKUR’UN VERDİĞİ İŞE SİTEM ETTİ
Asıl mesleği erkek kuaförlüğü olan Arzuman, sol tarafını kullanamadığı için mesleğine geri dönemedi. İŞKUR’a yaptığı başvurunun ardından kendisine inşaat işinin önerilmesi ise tepkiye yol açtı. “Ben çalışmaktan gocunmuyorum ama sol tarafını kullanamayan biri nasıl inşaatta çalışsın?” diyerek verilen işin sağlık durumuna uygun olmadığını belirtti.
Aylık 4300 TL engelli maaşıyla geçinemeyen Arzuman, geçimini sağlamak için sokaklarda anahtarlık, mendil ve yara bandı satmaya başladı. Bastonu ise en büyük destekçisi. “Evde dursam sürekli düşünmekten başka ne yapabilirim? Beynimin yorulmasındansa bedenimin yorulmasını tercih ederim.” diyerek hayata bakışını anlattı.
“HERKES GİDER, ANNE BABA KALIR”
Annesinin ve babasının desteğini her fırsatta dile getiren Arzuman, “Annem babam Allah razı olsun hep yanımda oldular. Bazen bana hâlâ çocukmuşum gibi baktılar. Herkes gider, anne baba kalır. Onlara saygılı olalım.” sözleriyle duygularını aktardı.
GÜNLÜK YAŞAMDA KARŞILAŞTIĞI ZORLUKLAR
Bir engelli olarak şehir içinde yaşadığı sorunlara da değinen Arzuman, toplu taşımada ve yollarda insanların duyarsızlığından yakındı:
“Otobüslerde insanlar çok duyarsız davranıyor. Kaldırımlar zaten ağaçlar ve araçlarla dolu. Normal bir insanın bile zor yürüdüğü yerde bir engelli ya da yaşlı nasıl yürüsün, düşünün.”
Yine de her şeye rağmen duyarlı vatandaşlara teşekkür etmeyi ihmal etmedi:
“Yaya geçitlerinde çoğu kez insanlar yardımcı oldu. İyilik de var, kötülük de.”
“TANER ABİ” AYDIN SOKAKLARININ MÜCADELE SEMBOLÜ
Günlük 150–200 TL kazanabildiği tezgâhıyla yaşam mücadelesini sürdüren Arzuman, engeline rağmen pes etmeyenlerin yaşayan örneği. Aydın sokaklarında karşınıza çıkabilecek Taner Abi’yle kısa bir sohbet bile hayat dersi niteliğinde olabilir.
Onun hikâyesi, umudun, azmin ve insanın kendi hayatına yeniden tutunma gücünün en net göstergesi.
