Baştan yazmak istiyorum herseyi İnsanın ne yapabileceğini bilemediği o çaresiz zamanlar… Yada çok şey yapmak isteyip de yapamadığı... Bazen alıp gitmek gelir uzaklara.Yanıma sadece kendimi alarak, bırakıp cam kırıklarını hayatımın… Gitmek uzaklara… Beni tanımayan ve benimde tanımadığım. Aslında kaçtıklarımdan pek de farkı olmayacak insanlar… Farklı bir iklim, farklı bir coğrafyada buram buram solurken havayı. Kafamı kaldırıp da baktığımda yüzümdeki ‘ben neredeyim’ şaşkınlığı yada mutluluğu. Ya bir boşluk, ya da özgürlük? Ve bir gel git daha yüreğimin okyanusunda.. Hayatımın sıradan geçtiğini düşündüğüm an… Artık neyi yapıp neyi yapmayacağımı bildiğim an… İşte bu seferde yaptıkların uzaklaştırmak istiyor seni. İşte en güzel karar. Yeni bir sayfa. Hiç karalanmamış. Baştan yazmak istiyorum herşeyi. Ama ne silgiyi veren var.. Nede kalemi… Karar vermek. En korkunç kelime bu.Kararsızlık. "ne olacak" demek. Doymak bilmeyen midesi ile bekler orada "acabalar". Aldığı ve verdiğinin hesabını tutar. Görürsen kaç. Kendinedir en büyük kötülüğü oysa.Kendi ile meşguliyeti yüzünü ışığa çevirmez.Işık almaz yüzü. Kararır. Bu negatif bir his değil, belki de dikkat ve yoğunlaşmayla da ilgilidir.Belki de koşarken duvara çarpma halinin sık tekrarındandır. Evet kararsızlık kendini sağlam bir kılıfla örter. Esirge bizi.