Halk arasında yaygın olarak kabul gören ve kullanılan bir sembol var. “FATIMA!nın Eli” olarak bildiğimiz bu sembol, maalesef bilinenin aksine İslam dininde bir yer tutmak şöyle dursun, paganizmden yahudiliğe kadar pek çok inançta kendine yer buluyor. Evimize, arabamıza boynumuza astığımız bu sembolden bizi nazardan ve kötülüklerden korumasını, bize şans getirmesini bekliyoruz. Fatıma'nın Eli' olarak bilinse de Arapça'da 'Hamse Eli' diye anılır. Hamse, beş anlamına gelir ve bir elin parmak sayısını gösterir. Hindu'lar 'Humsa Eli', Museviler ise 'Hameş Eli' veya 'Miryam'ın Eli' adını vermişlerdir. Özellikle Kuzey Afrika'da çok değerlidir. Bu sembolü kullanan pek çok müslüman, bu sembolün “Fatıma’nın Eli” olduğuna, beş parmağın İslamın beş şartını simgelediğine ve bu sebeple bunu takanların cin ve şeytanlardan korunduğuna, bereket ve şans getirdiğine inanıyor. Bu inanç temeline dayandırdığınız zaman sembol masumiyet ve legal bir zemin kazanıyor. Oysaki İslam dini dışında pek çok sapkın inanış içinde kendisine yer bulan bu sembol, inanılanın aksine cinleri ve şeytanları kendine çekiyor olabilir.  Bu simgenin tek tanrılı dinlerin çıkışından önceye dayanır ve eski Ortadoğu tanrıçalarından İştar’ın simgelerinden birisidir. İştar, Mezopotamya'daki mitolojilerde en gözde tanrıçlardan birisi olup Asurların aşk ve cinsellik tanrıçasıdır. Sümer tanrıçası İnanna’dan geldiği düşünülmektedir. Resimde tanrıça iştarın bir figürü bulunmaktadır. Bu figürün sağ eline bakarsanız size tanıdık gelecektir. Hatta aynı sağ el budizmde bizim inandığımız anlamlar taşıdığıda bilinir. Hatta ve hatta daha gerilere bile gidebiliriz. Resimde Finikelilerin tanrıçası Tanit’in eliyle benzerliğini görebiliriz. Tanit’in elinin manası yine aynı, nazardan korunma, iyi şans.Özetle bu sembol Hz. Muhammed’in  (sav.) kızı Hz. Fatıma’ya (ra.) atfedilse de arkasında binlerce yıllık bir gelenek var. Aynı coğrafyada nesiller boyu kullanılarak bugünkü halini almış.