Karacasu'nun batı mahallelerinden biri olan ve bugün 700'e yakın kişinin yaşadığı Esençay'ın geçmişteki adı Boyasındı. Esençay Mahallesi'nde bulunan ve Aydın'a adını veren Batı Ege'nin Türkleşmesinde önemli katkısı bulunan Aydınoğulları beyliğinin kurucusu Aydın Bey'in ebedi istirahatgahı olan türbeye de ev sahipliği yapması sebebiyle önemi giderek artan bir köy. Köyün eski adının kökeni de Aydın Bey'le ilişkili ve bu tarihi önemini yansıtıyor. Boy kelimesinin anlamı Türk Dil Kurumu sözlüğünde, "ortak bir atadan geldiklerine, aralarında kan bağı olduğuna inanan ve bu yüzden kendi aralarında evlenmeyen, hem ana hem baba soyuna göre birbirleriyle akraba birkaç büyük ailenin bir araya gelmesi sonucu oluşan, geleneksel, toplumsal birlik." olarak açıklanıyor. 'Sin' de mezar taşı demek. Boyasın da boy beyinin mezarı anlamına geliyor. Söylenişi daha kolay olduğu için Boyasın'a dönüştüğü tahmin ediliyor. Erişilen bilgilere göre 1928 kayıtlarında mahallenin adı Boyasın olarak geçiyor.
AKADEMİK ÇALIŞMALARA DA KONU OLDU
Adnan Menderes Üniversitesi Bilim İletişimi Ofisi tarafından düzenlenen Aydınoğulları Beyliği'nin Kuruluşunda Karacasu'nun Rolü konferansında İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi Öğretim Üyesi Doç. Dr. Kemal Ramazan Haykıran da köyün değişen ismine değinmiş şu ifadeleri kullanmıştı:
"Aydın bey kayıtlarda Emirül Sevahil olarak geçiyor. Sahillerin Efendisi, komutanı, beyi.
Henüz daha deniz görmemiş. Alaaddin Keykubat batıya gönderdiği komutanlara sahilleri alın emri veriyor.
Yazıcızade Aydın Bey hakkında Sahillerin Efendisiydi, Yörüklerin ulusuydu, atasıydı, beyiydi diyor. Köyün eski ismi Boyasın. O bile çok şey ifade ediyor. Keşke bunlar değişmeseydi. İşte bazen siyasi kaygılar, bazen ideolojik kaygılar. Bazen isim beğenilmiyor, komik geliyor.
O isimler bir şeyler söylüyor. 'Boy' zaten boy demek. 'Sin' mezar taşı demek. Boyasın boy beyinin mezarı demek.
1530 tarihli 166 No'lu Kanuni döneminde tutulan tahrir defterinde tekkenin sadece bir türbe değil büyük bir külliye olduğu anlaşılıyor. İçinde imarethane, zaviye, müştemelat var. Burada bir yerleşim yeri olduğunu gösteriyor. 166 no'lu defter bunu söylüyor. Köyün kökleri de buraya kadar dayanıyor. Köyün yerleşimi orasıydı."