Gece alabildiğine siyahtır.
Hayat yaşayabildiğin kadar güzel.
Sabah olabildiğince sarıdır, mutlu olabildiğince yaşarsın hayatı.
Mutsuz olabildiğin kadar yalnızsındır.
Yaşadıkların kadar varsın bu hayatta, yaşayamadıkların kadar eksik kalırsın. Her nefes alışın kadar hayatın içindesindir. Her kaybedişin bir yok oluştur. Yalnız kaldığın kadar öksüzdür hayallerin, var olduğun kadardır düşlerin. Ellerini uzattığın kadar sararsın hayatı, çektiğin kadar yok olur düşlerin.
Kalbin attığı kadar yaşarsın, düşlerini canlı tuttuğun kadar inanırsın onlara, inandığın kadarını yaşarsın.
Hiçbir mutluluk ilelebet sürmez.
Hiç kimse ilelebet acı da çekemez, doğanın bir dengesi vardır.
Uyabildiğin kadar dengede olur her şeyin uymadığın kadar dağılır, uyduğunu toparlarsın.
Hayat tahterevalli gibi bir inip, bir çıkıyor.
Dönme dolap gibi sürekli dönüyor dünya.
Ayak uydurabildiğin kadar sıradan, yine dolu dolu yaşamasını bilmelisin.
Her gün son günmüş gibi yaşanmalı. Çünkü her şeye rağmen hayat güzel.