Bilenler bilir ben koyu bir Beşiktaş taraftarıyımdır. Sülalemin yarısı Galatasaraylı yarısı Fenerbahçeli olmasına rağmen kesin sebebini bilmeden çocukluğumda Beşiktaşlı olmayı seçmişim. Bu seçimimin nedeni net olarak hatırlamıyorum. Zaten babam Fenerbahçeli olmasına rağmen futbola ilgisi olan biri değil. Hayatım boyunca yan yana oturup izlediğimiz sadece tek bir maç vardır. Futbola çok uzak olan babama rağmen ben muhtemelen Aydınspor’u kuran 4 kulüpten biri olan Esnafspor’un futbolcusu olan ve futbola aşık biri olan dedem Hüseyin Çeri’den aldığım genlerle futbola tutkun biri olarak büyüdüm. Hayatımın hatırladığım her bölümünde futbol bu hayatın önemli bir parçasıydı. Yaşım 43 olmasına rağmen hala daha arayıp “maç var gel” deseler koşa koşa giderim. Bugün Volkan Demirci kardeşimin “abi gel yanımda ol” davetiyle Demirci Gençlik Spor kulübünün asbaşkanlık görevini yürütmeye çalışıyor ve spora katkı sağlamaya çalışıyorum. Kısacası her zaman sporla ve özellikle futbolla iç içeyim.
Çocukluğumdan beri net cevabını bulamadığım Beşiktaş aşkının kaynağını tam olarak keşfedemesem de ip ucunu yakaladığım gün 9 Eylül 1990 günüdür. O gün benim hem Beşiktaş sevgimin kaynağını keşfettiğimi düşündüğüm, hem de babamla beraber yan yana izlediğim tek maçın oynandığı gündür. O sene Aydınspor tarihinde ilk kez birinci lige çıkmış, hatta tarihindeki ilk birinci lig maçında deplasmanda Fenerbahçe’yi 6-1 yenerek şehre bayram yaşatmıştı. O sezonun üçüncü haftasında 9 Eylül günü Aydın Adnan Menderes Stadyumunda Aydınspor Beşiktaş’ı konuk ediyordu. Ve benim stadyumda ilk seyrettiğim maç, hatta babamla birlikte izlediğim tek maç o maçtı. O gün maça gitme anımızdan, stadyuma ilk girişimizi ve doksan dakikanın heyacanını nasıl yaşadığımı çok net hatırlıyorum. Ben o gün stada içimde Beşiktaş aşkı ve Beşiktaş’ı seyretme heyecanı ile gitmiştim. Ama biletlerimizi Aydınspor tribününden aldığımız için kendi memleketimde deplasman takımını içten içe destekleyerek maçı izlemeye başlayacaktım. O zaman daha bugünkü balkon tribünü yapılmamıştı. Oradaki eski tribünde yerimizi aldığımızda Stadyumu şöyle bir gözden geçirdiğim zaman, tüm stadın dolu olduğunu, hatta stadın etrafındaki evlerin balkonları ve çatılarının ellerinde siyah beyaz Aydınspor bayraklarıyla hınca hınç doldurulduğunu görünce, Beşiktaş’ı seçme nedenimin Siyah Beyaza olan tutkum olduğuna inandım. Bugüne kadar buna bulabildiğim tek makul yanıt buydu. 12 yaşında bir çocuk o gün sahadaki mücadeleden bağımsız olarak, Aydınspor taraftarının yarattığı atmosfere hayran kalmış ve böylece hem futbola olan sevgisi artmış hemde Aydınspor’la tanışmıştı.
Aradan geçen yıllar Aydınspor için çok çalkantılı geçti. Dile kolay otuz küsür sene geçti aradan. Bu otuz senede Aydınspor bir çok heyecanı ve üzüntüyü yaşattı bizlere. Bu Büyükşehrin takımı Büyük Aydınspor oynadığı kümeden bağımsız olarak hala daha bu şehrin tek ortak değeridir. Tüm aydın halkını birleştirecek tek ortak noktadır. Bugün Aydınspor için elini taşın altına koyması gerekenler tarafından sahipsiz bırakılan bu şehrin takımı, O’nun gerçek sahibi olan taraftarlarının desteğiyle ayakta kalmaya ve tekrar o eski günlerine dönmeye çalışmaktadır. 2021 yılının son günlerinde bu şehir ve bu şehrin takımı için en büyük müjde geldi. 11 yıl aradan sonra Aydınspor sahibi olduğu sahaya tekrar geri dönüyor. Yine o eski günlerdeki heyecanı yaşatmak için, bugünün çocuklarının kalbine Siyah Beyaz Aydınspor aşkını kazımak için Adnan Menderes Stadyumu yeşil sahasına ayak basıyor. Yarın saat 14:00’da oynanacak olan Aydınspor - Davutlar Belediyespor maçının Aydınspor’un Mekanında oynanması için emek veren ve bu müthiş hayali gerçekleştiren tüm yetkililere sonsuz teşekkürler ediyor, ve tüm Aydın Halkını Aydınspor’a destek vermek üzere maça davet ediyorum.