Ülke genelinde olduğu gibi Aydın’da 10 gündür tek konu var oda yangınlar. Yangınlar, birlik beraberliğimizi hatırlattı bizlere. Düğünlerde dahi yan yana gelemeyenlerin bir masa etrafında toplanılabileceğini gösterdi. Şehirlerde selamlaşmayan insanların zor günlerde kucaklaştığını tanıklık ettik. Her şerde bir hayır ararız ya bu şerde de hala bir bütün olduğumuzu anladık. ******
Kucaklaşmak için, bir masanın etrafında toplanabilmek için illa bir facia mı yaşamamız gerekiyor. Apartmanda bugün zorla selamlaştığımız komşunun evi yansa herkesin canına dişini takıp yardım edeceğinden hiç endişem yok. Fakat normal zamanda merdiven boşluğunda karşılaştığımız komşumuzla zorla selamlaşıyoruz. Hatta bir tık ilerisine gideyim. 6-7 katlı bir apartmanın 5 katında oturan Mehmet beyin, 2. Kattaki Şükran teyzeyi tanımadığına inanıyorum. Şükran teyzenin evine hırsız soyuyor olsa eminim Mehmet bey, Şükran hanım taşınıyor diye bir koltuğun ucundan tutup hırsıza yardım edecektir. ****** Maalesef bizi biz yapan değerlerden gün geçtikçe uzaklaşıyoruz. Size bir şey sorayım; herkesin birbirini tanıdığı ve selamlaştığı bir sokakta mı hırsızlık çok olur, yoksa kimsenin bir birini selam vermediği, herkesin etrafındakilere görmezden geldiği bir semtte mi? Bütün okuyucularımın ne dediğini çok iyi tahmin edebiliyorum. Aynı apartmanda yada karşı blokta oturan komşumuzu selam vermekten niye çekiniyoruz. ****** Bakın çıkan yangınlarda birbirine su taşıyan, yada itfaiyenin borusunu birlikte asılan birçok kişi normal hayatta belki hiç karşılaşmadılar. Ama iyilikte buluştular. Hergün gördüğün yüze gülümseyerek selam vermek çok mu zor. Biz iyi insan aramak yerine önce kendimiz iyi bir insan olup, etrafımıza verdiğimiz selamlarla bir sıcaklık yayalım. Koşumuza selam vermek için evinin yanmasına, yada kötü bir duruma düşmesine beklemeyelim. Sıcak bir selamlaşma, içi boş birçok komşu kavgasının önüne geçeceği gibi, bazı büyük belaları da defedecektir.