Kaybetiğim şeyler var hayata dair: ve içimde kaybolan bir dolu umut var. Eskisi kadar kafama takmasam da bazı şeyleri; yinede canımı yakan doğrular var. Kimse için çabalama bu hayatta ne insanların beğendiği biri olmak zorundasın nede hayatına zararı olan insanların keyfine göre yaşamalısın. unutma ne yaparsan yap insanları ve yargılarını değiştiremezsin. Er yada geç değişen tek şey menfaatleri olur. ‘konuşmak güzel şeyde anlayana vesselam!’ hayata yada insanlara dair sustuğum konular, yanılgılar, yanlışlar var. Sustukça beni boşluğuna çeken insanlardan çok bir demet güle bir damla suya hasretle anlatığım dertlerim var.
Kaybolmak istersin ya hani bazen uçsuz bucaksız yolu belli olmayan belirsiz kalabalıkların arasında yapayalnız kalmak. Yaşadığın şehirden kendinden insanlardan soluksuzca kaçmak. Bazen iyi gelen en iyi ilaç ise seni kimsenin tanımadığı bir şehirde sıfırdan yeni bir hayata başlamak.
Hatalar neden olur biliyor musun; değmeyecek her insana değer verdiğin için unutma hayata sadece iyi niyetli olmak yetmiyor. Çabalamak, sarf etmek, emek vermek ama bunları yaparken arkanda bıraktığın iyi insanlara minnet etmek.
Yeni bir sayfa açmalısın her güne her düştüğünde dizlerini silip gülümsemeyi öğrenmelisin bu hayata inat. Mevlana nede güzel anlatmış oysa; 'Herkes fıtratına uygun kişilerle olması gereken yerdedir ne kargayı gül bahçesine nede bülbülü çöplüğe alıştırabilirsin’
Kaybetmekten korkma kaybedecek hiçbir şeyin olmamasından kork.
Ve sakın unutma; 'Bir ağaç kovuğuna sığan hayatlar var.’
Bu dünyada kendi hayatının başrol oyuncusu sensin kaybetmek için değil değecek şeyleri kazanabilmek için her gün yeni bir dava aç hayatta ancak böyle yaşanabilir olur hayaller.