Bu hayatta unutmaya çalıştığımız o kadar şey var ki… Acılarımız, insanlarla yaşadığımız sorunlar, üzüntülerimiz, eski sevgili vs…
Geride bıraktıklarımızı unutmak mı daha mantıklı yoksa kabullenmek mi? Hangisi daha zor? İnsanoğlu için hatırlamaya çalışmak yerine unutmayı seçmek ne büyük bir trajedidir. Bu hayatta bizi en çok rahatsız eden şey unutmaya çalıştığımız o durumdur.
Unutmak mı, affetmek mi? Affetmeden unutabilir miyiz?
- “Eğer bir insanı gerçekten unutmak istiyorsan onunla yaşadıklarını değil, onun sana yaşattıklarını hatırla.“ Anton Çehov
Bu hayatta bir insan gitme diyebilecek kadar güçlü olmalıdır. Çünkü hiç kimse, kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil aslında. Bence de değildir. Ansızın aklına gelir ve yine aynı duyguları yaşarsın.
İnsanoğlu bazen ne yapacağını unutur. Çok sevdiği birini arayamaz, soramaz, yaşıyor mu nasıl halde bilemez… İşten güçten kafasını kaldıramadığı için o insanı hem ihmal eder. Hepimiz yaşarız bu durumu. Aradığında da bir ton laf duyarız. Vay efendim sen yaşıyor musun, vay efendim sen beni arar mıydın, vay efendim ne oldu işin mi düştü ve daha niceleri.. Sen ara beni, yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum. Bir şey yapılması gerekiyorsa illa kendi tarafınızdan yapılması bekleniyor. Karşı taraftan hiçbir hareket gelmiyor. Belki bir sıkıntım var, belki çok ağır günler geçiriyorum, iyi değilim… Sen ara beni halimi hatırımı sor. Bu tip insanlarla da uğraşmak çok zordur.
Bir insan bu hayatta iki şeyi asla unutmamalıdır; Allah’ı ve ölümü.
İki şeyi de kesinlikle unutmalıdır; Yaptığın iyiliği, gördüğün kötülüğü.
- “Geçmiş her zaman ortadan kaldırılabilirdi. Pişmanlık, inkar ya da unutkanlık bunu yapabilirdi. Ama gelecek kaçınılmazdı.” Oscar Wilde
İleri de yaşamak istediğiniz hayatı düşünmelisiniz. Mutluluk diye bahsedilen şey birkaç hormonun düzenli salgılanmasından başka bir şey değil aslına bakarsanız, mesele bu hormonların düzenli salgılanabilmesini sağlayacak bir yaşam sürebilmek. Bunun en önemli koşullarından bir tanesi, yaşamak istemediğiniz hayatı düşünmek ve kaçmak yerine, yaşamak istediğiniz hayatı düşünmeli, güzel olanı hatırlamaya, yaşamaya ve yaşatmaya çalışmamızdır. Bu sebeple önce kendinizi, sonra yaşamınızdakileri affedin. Yaşamayı sevin, işinizi sevin, hayvanları sevin, eşinizi sevin, doğayı sevin ama en çok kendinizi sevin. Sevmek nefes almaktır!