Hafta sonu Nazilli İlçe Stadı'nda, Nazilli Belediyespor adına 3. Ligin en temposuz maçlarından birini seyrettik. Bir tarafta adeta yürüyerek top oynayan siyah beyazlılar ve bir tarafta da rakibinin bu dezavantajından faydalanan ayrıca iyi bir oyun ortaya koyan Muğlaspor.
Muğlaspor maçı için, Nazilli Belediyespor’da Yavuz Hoca’nın başlangıç planı hiçbir şekilde sahada tutmadı. Oğuzhan-Aziz ve Mert üçlüsü topu rakip yarı sahada tutmayı beceremediler.
Bu karşılaşmada adeta kendi sahamızda deplasmanı yaşadık. Erken bulduğumuz gol bile seyirciye kazanma coşkusunu hissettiremedi. Siyah beyazlı futbolcuların fizik gücü yetersizdi. Belki çok yorgunları ama sanki öz benliklerini kaybetmiş gibi göründüler. İlk yarının son maçlarında öne çıkan bu görüntü, bu karşılaşmada da kendisini gösterdi. Defans bloğu toplama kampı gibi uyumsuz, orta saha ağır ve mücadelesiz, hücum hattı ise savruk ve isteksizdi. Oyun yok, istek yok, mücadele yok. Zaten bu halde takımın maç kazanması da hayal olurdu. Yedikleri beraberlik golünden sonra bile o kadar mecalsizlerdi ki, bu gole reaksiyon bile gösteremediler. Nazilli Belediyespor’lu futbolcular adeta acı çeker gibi, bazen ikili mücadelelerde rakibe göre zayıf kaldılar. Bazen her topu ezdiler, bazen topu kaybettiler, bazen de güzelim pozisyonları cömertçe heba ettiler.
Muğlaspor’un 3 puan için sahadaki mücadelesi görülmeye değerdi. Deplasmanda olmalarına rağmen sahada topla buluştukları her an, topu kaybedene kadar iyi mücadele edip savaşırken, Nazilli Belediyesporlu futbolculara da futbol dersi verdiler. Maçı yaşadılar, oynadılar, mücadele ettiler. Karşılaşmanın başından sonuna kadar bir an olsun oyundan kopmadan takım halinde çok iyi mücadele ettiler. Baktılar ki siyah beyazlı futbolcuların mücadele edecek mecalleri yok, yüklendikçe yüklendiler. Attıklarından fazlasını kaçırdılar. Ramazan başta olmak üzere, Güray, Anıl, Murat Can ve Mustafa Acar sahanın yıldızlarıydılar.