Özlemini nasıl anlatırım bilmiyorum ama her aklıma gelişin ayrı bir burukluk, üstümden ne kadar yük almışsın da haberim yokmuş. Evimizin köşesinde nefes alıp verişin bile yetiyormuş. Gidişinle omuzlarımdaki yükü hissettim. Sırtımdaki yük ağır gelmiyor ama karanlık tünelde hayatımı aydınlatan fikirlerine her zaman arıyorum babam.
Kelimeler boğazıma diziliyor, ağzımdan dökülemeyenleri sadece kaleme alabiliyorum. Bir insanın yokluğunu bu kadar çok hissetmek canımı çok acıtıyor. Seninle geçirdiğim her anımı hergün tekrar tekrar yaşıyorum. Bahçelerde oturup sohbet etmeyi özledim seninle baba. En çok da köye geldiğimde arıyorum seni. Belki işimin başında bazen dünya telaşına kapılıyorum vakit geçiyor. Mabedine her gelişimde ellerinle yaptığın ağaç kütükleri oturup biraz daha fazla dalıyorum geçmişe. Her diktiğin ağacın dibinde nasır tutmuş parmaklarınla hangi dalların alınacağını göstermeni hatırlıyorum. Hayatıma yön veren nasihatlerin kulaklarımda yankılanıyor. İyi ki de senin gibi bir babanın evladı olarak açmışım gözlerimi bu dünyaya.
Verdiğin öğütlerdeki gibi kötülükleri unutup, iyilikleri anımsıyorum. Bana bir iyilik yapanı ben iki iyilik yapmaya çalışıyorum. Acımı da sevincimi de ailemle yaşıyorum. Senin sevdiklerini şimdi daha çok seviyorum. Sevmek demişken, sen olmasan da köyümü bahçeleri bir başka seviyorum. Çünkü oralar seninle anılarımı barındırıyor.
Vasiyetin üzerine bazı elbiselerini içinden hiç çıkmak istemediğin bahçelerde kendi ellerinle diktiğin ağaçlara astım. Her varışımda beni onlar karşılıyor. Rüzgarla sallanan o elbiselerin içinde sen varmışın gibi selamlaşıyorum onlarla. Bahçelerin sensiz tadı yok be babam. Her gidişimde beraber oturduğumuz yerlerde oturuyorum.
Soğuk havada bende bahçelere gitmek istemiyorum artık. Köyde gece yatarken yada camide kendinle özdeşmiş öksürüğünü duymak istiyorum, lakin duyamıyorum. Camiye vardığımda hep en ön safa bakıyorum, elinde tesbihin belki yine orada oturuyorsundur diye. Biliyorum artık sen yoksun, sadece bana seni hatırlatan anıların var.
Hakka yürüyüşünün bugün birinci senesi doldu. Birgün hepimiz bu fani dünyadan ebedi hayata yöneleceğiz. İnşallah bizlerde senin gibi arkamızdan hayır dualar okuyacak nesiller yetiştirebiliriz. innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn