Gün gelecek, dün gelmeyecek, tıpkı bir ırmak gibi geçip gidecek. bu gün neye canını sıkıyorsan yarın bu sıkıntının azaldığını hatta gün gün senden uzaklaştığını hissedeceksin. En çaresiz olduğun gün de bu böyle devam edecek. En şiddetli acı ölüm acısı olsa bile, sonraki günlerde bu dahi kabullenilip gün gün azalıp devam eder yarınlar, şuan seni üzen her ne ise biraz zaman ver kendine ve tüm benliğinin kabul etmesine izin ver günler geldikçe o sancılı acıyı daha bir hafiflemiş ve geride bırakmaya hazır hissedeceksin kendini.
Tüm umudumu kaybettim deme, umudun içinde umutlar vardır. Sen bir umut sanırsın fakat umut tıpkı sarmaşık gibi çoğalmıştır içinde. Sadece bir dalı seni bu gün kaybetme duygusuna itmiştir diğer yapraklar günler sana doğru akıp gelirken gösterecek yüzünü. O an tebessüm oluşacak yüzünde, yüreğinde sevgiyi hissedecek kendinle buluşacaksın yeniden.yarım kalmışlıklarına “Hadi toparlanma vakti” diyeceksin.
Daha önceleri imkansız gördüğün her şey için, ”Neden olmasın ki” cümleleri yollayacak ve adım atacaksın. Bu defa “Kendim için, ben öyle istiyorum” diyecek ve seni durmaya odaklamış tüm tümceleri çıkaracaksın lügatından. Bu gün kalbini acıtan her ne ise dur dinle düşün ve tek dal olan kurumuş yaprağı bırak, diğer filizlenmiş yaprakları güneşle buluştur..