Bir istiridyenin kıymetli incisini sakladığı gibi saklarım seni...  Bir bahar dalının narin tomurcuklarını sakındığı gibi korurum seni...  Çok derin...  Derinlerimde ellerin...  Bir armağan gibi Tanrı'dan bana...  Kış güneşinde altın kirpiklerin...  Ben seni çok sevdim...  Ben seni çok sevdim...  Belki zordur anlaması sessizliğimden...  Ben seni çok sevdim...  Ben seni çok sevdim...  Sen oku kelimeleri gözlerimden... { Cem Adrian } Olurunɑ bırɑktım ɑrtık, gelişi güzel yɑşıyorum hɑyɑtı..  Ve şu üç günlük dünyɑdɑ hiç tɑkmıyorum, 5 kuruşluk insɑnlɑrı! Sevgiyi nasıl tarif ettiğimizin,  nasıl karşıladığımızın,  sevgimizi nasıl gösterdiğimizin,  aşk mı,  sevgimi  meselesini almamayı ne ölçüde kabul ettiğimizin ,  içimizde bir yerlerde gerilime yol açtığını biliriz. Sevgide son yoktur,  sonsuzluk vardır. Gerçek sevgide vazgeçiş yoktur. Uçurumdan düşerken tutunacak dalım olsan , inan ölmekten değil , seni kırmaktan korkarım be gülüm. Sevmek aynı zamanda bir şey beklememektir. Beklentilerin son bulduğu bir duraktır.  Sevmek gücenmemektir ve gücenmemeyi öğrenmektir.  Bana birileri sevmenin iyi bir özellik olduğunu öğretmiş olmalı ya da çok erken yaşta bu tip bir davranışı seçmiş olmalıyım ki sevdiğimi sevmişim. İnsandan yola çıkarak yaşam, dostluk, toplum, evren, kültür, zaman, mutluluk, bilgi hatta ölüm tanımlamalarının kökeninde “Sevgi” vardır. Küfür şeytɑnɑ mɑhsustur, tövbe insɑnɑ.  Aşk kɑdınɑ yɑkışır,  sevmek ɑdɑmɑ..! Saydığım bu kavramların ya da gerçeklerin karşımıza çıkaracağı sorunlar da sevgi ile çözümlenir.  Biraz düşünürsek, gerçek sevgide açıklanamayan bir büyü ve güç olduğu gerçeğine varırız.  Alışırsınız sevgiye ama, acı macı bir olay yaşar unutursunuz,  asıl çıyan günlük hayatın içinde sizi dişlemektedir.  O da birileridir.  O birileri arkadaşınız ,dostunuz ,akrabanız dan başkası değildir.  Onlar sevgiyi tatmayanlardan oluşur. Boş verin siz onları.  Siz sevdikçe ,ben sevdikçe őlecek zaten birileri zaten. İnsan olmanın temel şartları olarak;  çalışmayı,  okumayı,  sevmeyi ve sevilmeyi  sayarım.  En önemlisi de hiç şüphesiz sevmektir.  Vermekten korkmayınız ve sevgiyle kalınız. Biz aklımızı alanları değil,  aklımızda kalanları sevdik!