Evlat sevgisini bilirsiniz. Tarif edilemez. Bizler, ‘Eğer bayrak inecekse, eğer dinecekse ezan, git de gelme oğul!’ diyebilen anaların evlatlarıyız. Geçtiğimiz hafta Afrin’de ‘zeytin dalı harekatı’ sırasında Nazilli’den Jandarma Uzm.Çvş Mehmet DİNEK şehit olmuştu. Şehit haberini alır almaz koşmuştum evladımızın evine. Yangın yerinden farksızdı. Teröre lanet çığlıklarının arasında duyulan ‘Mehmediiiimmm’ ağıtlarıyla akan gözyaşları sel olmuştu adeta. Dualar okunuyor, vatanın bölünmez bütünlüğü dillerden hiç eksik edilmiyordu. Ertesi sabah ayına yıldızına kurban olduğumuz Al bayraklarımız dalgalanıyordu İstiklal mahallesindeki baba ocağında. Kaymakamlık, belediye, emniyet, jandarma vatandaşlar herkes sabahın erken saatlerinde hazır bulunmuştu. Mertebesi büyüktü şahadete yürümenin ama tazecik bir fidanın kahpece vurulması da zorumuza gidiyordu, kahroluyorduk, lanet okuyorduk düzenimizi bozanlara. Ailesi ve yakınları Nazilli Belediyesi tarafından tahsis edilen araçlarla İzmir’e havaalanına karşılamaya gidiyorlardı evlatlarını. Defalarca göreve uğurladıkları evlatlarını son kez karşılayacaklardı acıyla. Birkaç saat sonra çığlıkların, duaların, acıların yaşanacağı o al bayraklı ev, derin bir sessizliğe bürünmüştü. Fırtına önceki sessizlik gibiydi adeta. Saatler ilerledikçe bürokratlar ve siyasiler yavaş yavaş iki masanın birbirine çatılmasıyla oluşturulacak musallanın önünde bekliyorlardı. Her biri biliyordu ki, vatan olmazsa ne siyaset kalır, ne makamlar ne de bürokrasi… Her şey unutulmuş hocanın okuyacağı dualara amin demek için saflar tutulmuştu. Tören mangası eşliğinde al bayrağa sarılı Mehmedimiz yaklaşırken, annenin, nişanlının, babanın, amcanın, yengelerin, komşuların feryatları birbirine karışmıştı. Avuçlarımız semaya açılmış amin naraları atmaktan başka hiçbir şey gelmemişti elden. Mehmedin karşıdaki okul bahçesinde çocuklarla top oynayışları olmayacaktı artık. Kız kardeşiyle birlikte komşunun bahçesindeki eriklerden yiyemeyecek, anacığının yaptığı böreklerin tadına bakamayacaktı belki ama acı da olsa anacığına şehit annesi olma onurunu yaşatacak ömür boyu. Dualarla Nazilli’den uğurladık Mehmet DİNEK’i. Vasiyeti üzerine Denizli’nin Tavas ilçesindeki Çalıköy Mahallesi asri mezarlığına defnedildi koca yürekli kara yağız evladımız. Daha dün yeniden ziyaret ettim acılı aileyi. Yalnız bırakılmadıklarını ve tüm ziyaretçilere ‘Allah razı olsun’ dileklerini yinelediler. Kederli gövdeleriyle… * Vatanımızın bölünmez bütünlüğü hepimizin ortak paydası. Şehit cenazelerinde nasıl bir araya gelebiliyorsak, bu vatanı yönetmek için de bir araya gelebilmeliyiz. Siyasetin ve bürokrasinin birlik beraberlik içinde yürümesi ülkemizin menfaatinedir. Zor bir süreçten geçiyoruz. Düşman her yerde. Gün, birlik olma günüdür. Gün, bu toprakları sahip çıkıp, milletimize daha iyi yaşanır bir Türkiye sunmak için tek yumruk olabilme günüdür. Yaşasın VATAN!